شعری برای خودم

نامم آراد است

نام دیگرم را فراموش کرده ام...

شعر و نگاه تو

نامم را

با صدای بلند مینویسند

کاش میشد نگاه تو را شنید!!!

افسوس

آخرین بوسه ات،

گوش هایم را با خود برد؛

گفت:

چشمانت برای شنیدن کافیست...

چشمانم،

رفتنت را بدرقه کرده اند

لبانم،

روی پیشانی ات جا مانده.

بگو چه کنم؟؟؟

آراد تنها نام من است...

نیمی از آن را شعر

و نیمه ی دیگرش را

تو به تاراج برده ای

؛

شعر جنون می آفریند

و نگاه تو ،شــــــــــــعـر...

#آراد_جمشیـــــدی